Salon

Wysłany: Pon 12:05, 07 Mar 2011

-Nie lecz go.- powiedział i spojrzał z nienawiścią na Akashę.- WON.- wypalił naglę i pchnął dziewczynę na ścianę. Chłopak w jej rękach skomlał z bólu.- Wypad. I weź ze sobą tą kupę niepotrzebnego mięsa, bo zaraz mi się tutaj muchy zlecą i cały nastrój jaki tu panuje...-Spojrzał znacząco na Turquoise i dotknął jej ramienia-... a tego byśmy nie chcieli, prawda, kotku?- Akasha spojrzała na niego zdziwiona i zarazem zdezorientowana. Wybiła pierwsze lepsze okno i wyskoczyła przez nie czym prędzej.- No i kolejne okno do wymiany. To słodziutko. Nie mam zamiaru za to płacić!- krzyknął za biegnącą dziewczyną z bratem na rękach.- Moi ludzie się jeszcze z tobą rozprawią!- Odwrócił się przodem do Turquoise i przyciągnął ją do siebie.- Zostaliśmy sami.- Ich twarze były znacznie zbyt blisko siebie.

Wysłany: Pon 20:07, 07 Mar 2011

Turquoise uśmiechnęła się lekko.
-Całkiem sami...- powiedziała cicho.
Jej intuicja kazała jej się odsunąć, albo odepchnąć siłą Vetario. Turquoise po raz pierwszy sprzeciwiała się własnej intuicji. Kłóciła się sama ze sobą w duchu. Nie miała zamiaru się odsuwać. Turquoise i Vetario stykali się czołami i nosami. Byli bardzo blisko siebie. Nieprzyzwoicie blisko...

Wysłany: Czw 19:38, 17 Mar 2011

Vetario pochylił się nad dziewczyną, która w jego ramionach wydała się malutka jak myszka. Pocałował ją czule i niezbyt gwałtownie. Dziewczyna odwzajemniła pocałunek, a jej ręce opadły na ramiona demona, który zaraz po tym rzucił ją na łóżko.

Wysłany: Czw 19:59, 17 Mar 2011

Vetario po chwili był nad Turquoise.

[EVIL TIME SKIP]

Turquoise i Vetario leżeli przytuleni do siebie. Dziewczyna nie mogła zrozumieć czemu pozwoliła się tak bardzo do siebie zbliżyć, ale jednak tego nie żałowała.

Wysłany: Czw 20:31, 17 Mar 2011

Jako, że było późno ukojeni ciepłem powietrza płynącego z zewnątrz zasnęli. Przespali całą gwieździstą noc, pohukiwanie sów z pobliskiego lasu i latające przed oknem nietoperze.
Rankiem chłopak obudził się i zauważył, że jest sam w łóżku. Pomieszczenie było posprzątane, okno na swoim miejscu, a z dołu dobiegł go znajomy skwer. Ześlizgnął się więc leniwie z łóżka, naciągnął na siebie czarne spodnie i zszedł na dół.

Wysłany: Pią 20:37, 18 Mar 2011

Turquoise weszła do salonu jako ciemno-rudy kot. Siadła na chwilę na ziemi, by zaraz się przeciągnąć i ruszyć w stronę jednego z wielu foteli. Wskoczyła na niego i przez chwilę układała się, jakby szukała odpowiedniej pozycji. W końcu takową znalazła i jeszcze przez chwilę patrzeć na pokój, a po chwili zasnąć (nadal w formie kota).

Vetario wszedł do salonu luźnym krokiem. Zobaczył kota. Chwycił go pod łapami i zaczął łaskotać po brzuchu. Ten wił się jak szalony i wyginał swoje kocie wargi jakby do śmiechu.

-Prze... przestań...- zaśmiała się Turquoise zmieniona w siebie.

Chłopak uśmiechnął się.
-Och, to ty!- zaśmiał się, lecz nie przestawał łaskotać dziewczyny.- Dwa magiczne słowa, koteczku! mrr!- mruknął jej do ucha.

-J...Jakie... Dw.... Dwaa słooowa?- powiedziała nadal się śmiejąc.

-Magiczne!- powtórzył.

Turquoise starała się domyślić nadal śmiejąc się jak wariatka.
-K...Koooochaaam... Cię- udało jej się w końcu powiedzieć.

Chłopak przestał łaskotać dziewczynę.
-Noo! W końcu udało ci się to wykrztusić!

-A myślisz, że łatwo jest cokolwiek powiedzieć jak się jest łaskotanym?- zapytała i się uśmiechnęła.- Właśnie nie za bardzo jest łatwo...- powiedziała i wstała. Pocałowała chłopaka.

Chłopak odwzajemnił pocałunek i objął dziewczynę.