Salon

Turquoise zarzuciła mu ręce na szyje i stanęła na palcach, żeby mu było łatwiej. Przysunęła się też bliżej niego. Była już bardzo, bardzo blisko niego.

[EVIL TIME SKIP]

Leżał obok kobiety jego marzeń, choć sam o tym nie wiedział. Jeszcze. Wyślizgnął się z łóżka i włączył telewizor.

Turquoise westchnęła cicho i spojrzała na Vetario.
-Znowu cię wymęczyłam?- spytała z delikatnym uśmiechem.

-Nie tym razem.- powiedział.- Było na odwrót.

-To następnym razem będę się musiała bardziej postarać- powiedziała cicho.

-To JA wymęczyłem CIEBIE.- powiedział i odchylił głowę, ukazując zęby i szczerząc je w szczerym śmiechu.

Turquoise uśmiechnęła się nieco i obróciła na brzuch.
-Chodź tu do mnie- poprosiła z lekkim uśmiechem.

-Nie tym razem. Zmęczyłem się, jestem już nie do użycia.- mówił.

Tur cicho zaśmiała się sama do siebie. Sama nie wiedziała czemu. Nagle zmieniła się w rudą kotkę i przeciągnęła się jak to kot. Spojrzała na chłopaka bursztynowymi oczyma i wskoczyła lekko na jego kolana. Zwinęła się w kłębek i zamknęła oczy.

Vetario zaczął głaskać kota za uszami, a po chwili usłyszał głośne mruczenie. Zastanawiał się chwilę, czy to nie wychodzi na chrapnie, lecz zaraz wyrzucił tą myśl.
-Kotku, może się przejdziemy?-zaproponował.

Kot wstał i przeciągnął się leniwie. Spojrzała na chłopaka i zeskoczyła zmieniając się w siebie. Tylko, że tym razem była ubrana normalnie.
-Czemu nie- uśmiechnęła się lekko.

-Więc chodź.- i poszli.