Środkowa część ogrodów.

-Brat mi umarł, spierdalaj.- powedział jednym ciągiem.

-To ty miałeś brata- zapytała ledwie dosłyszalnie, ale zmieniła się w burego kota i siadła na ścieżce nadal obserwując Vetario.

-Miałem. Odwal się.

Kotka otarła się pocieszająco o jego nogi i miałknęła cicho.

Nie chciał jej towarzystwa. Jęknął cicho, błagająco.

Nie pomogło. Musiałby coś innego zrobić, żeby Tur sobie poszła.

-Błagam cię, idź stąd.- powiedział

Kotka wskoczyła na jakąś ławeczkę i zwinęła się w kłębek obserwując cały czas chłopaka.

Nie odzywał się. Patrzył uważnie na kota.

Kot patrzył na niego oczami bez wszelkich uczuć co nie było w stylu Tur. Nie było w jej stylu patrzeć na Vetario bez uczuć. Położyła głowę na łapach dalej obserwując chłopaka.

Odwrócił wzrok. Nie mógł na nią patrzeć. Czół się koszmarnie

Kotka i tak intensywnie się w niego wpatrywała. Takim chłodnym, ba, lodowatym wzrokiem.

Nie wytrzymał. Chwycił kota za kark i wywalił gdzieś daleko, w krzaki.

Kot jednak sobie na odpuścił. Ukryty w zaroślach obserwował, ale jako jaguar, Vetario.

Wiedział, że na niego patrzy. Wrzasnął jakieś przeklenstwo i położył się na ziemi.