W pokoju

-Aż tak trudne? Zaczynam wątpić w moje zdolności- zaśmiała się cicho i też go pocałowała.

-No to spróbuj.- powiedział

-Podpuszczasz mnie?- zapytała.- Nie no... Chyba nie umiem...

-Dla mnie to też zbyt skomplikowane.- powiedział.- Może zademonstruj mi jeszcze raz na sobie.- Nachylił się nad nią i pocałował. Nie mógł przestać

-Myślisz, że umiem?- zapytała cicho między pocałunkami.

-Mi pokazaaś, jak. Ale mam krótką pamięć.- mruknął cicho z lekkim uśmiechem.

-Ale z siebie nie umiem ściągnąć... Myślę, że gdzieś tam wiesz jak się ją ściąga- stwierdziła cicho drocząc się z nim.

Włożył jej rękę pod bluzkę.
-Chyba źle się za to zabieram.- pocałował ją w szyję

Tur uśmiechnęła się lekko.
-Zobaczymy- stwierdziła cicho.

ZPo kilku komicznych próbach udawania małęego dziecka, Vetario w końcu zdjął jej koszulkę.
-To nie tak trudne jak się wydaje.- powiedział- Ale są na tobie kolejne skomplikowane ustrojstwa.

Tur zaśmiała się cicho.
-Na pewno i z nimi sobie poradzisz- stwierdziła z uśmiechem.

-Pomóż.- powiedział tylko

Tur w końcu mu pomogła i się pozbyła ostatniego elementu jej górnego stroju.

Przerzucił ją na drugą stronę tak, że teraz ona na nim leżała.
-Tylko na to czekałem. - szepnął jej do ucha i znów pocałował.

Odwzajemniła pocałunek. Położyła dłonie na jego policzkach i go całowała.