W pokoju

Tur leżała na łóżku patrząc tępo na ścianę obok siebie. Nic nie myślała. Miała kompletną pustkę w głowie. Ktoś cicho zapukał.
-Wejść- burknęła, a może warknęła?

-Jesteś zła?- zapytał cicho

-Może...- odpowiedź była bliska warknięciu. Nie patrzyła na chłopaka.

-Nie dziwię się.- mruknął i szybko pojawił się obok niej.

Spojrzała na niego. Było to krótkie spojrzenie. Z jej oczu tak samo nie można było wyczytać żadnych uczuć. Przeniosła wzrok na ścianę.

Dotknął dłonią jej ramienia. Od razu spięła się, a na jej ciele pojawiła się gęsia skórka

Nadal uparcie na niego nie patrzyła, a w jej głowie znowu zawitała kojąca pustka.

- Mam się odwalić, czy coś w tym stylu?- zapytał i oparł się o parapet

-Nie...- powiedziała tylko. Nie chciała, żeby wyszedł. Był jej całym światem.

-Okej.- mruknął.- Moge tu posiedzieć

Spojrzała na niego. Tym razem można było zobaczyć w jej oczach ból, cierpienie, tęsknotę, a może nawet odrobinkę miłości?

Podszedł bliżej i wyciągnął do niej rękę. Chwyciła ją. Uśmiechnął się.

Pociągnęła go lekko, żeby się koło niej położył. Potrzebowała bliskości. Nie wiedziała czemu. Po prostu jej potrzebowała jak mało kto.

Położył się i przytulił ją. Dziewczyna zaczęła płakać, czego nie uznał za normalne.

Wtuliła się w jego pierś. Tak bardzo tego jej brakowało.