Przed świtem

Miło mi będzie gościć cię tutaj. Magów ognia jest wiele, lecz żadnego... mago- zwierzaka? zapytała nie zbyt wiedząc jak ją nazwać.

Turquoise zaśmiała się cicho.
-Animaga?- zaproponowała.- Nadal jednego, milady, nie rozumiem. Patrzysz na mnie jak być mnie, pani, znała. Możesz mi to wytłumaczyć?

Wiem, że się znamy. Jesteśmy rodziną, lecz nie wiem jak dla siebie bliską. powiedziała automatycznie. Draka. Tak na nazwisko miał wybranek mojej siostry ciotecznej od strony wuja Eduarda Delacroix Trzeciego Wielkiego.

-Pani! Jam córka Jeshickah Ravyn Aniketos Draka i Daryla Jaguara Draka- powiedziała i ukłoniła się.- Niestety nie wiem nic o tobie choć znam dość sporą część rodziny. Jestem wygnańcem rodziny. Już do niej nie nalezę...

Pamiętasz Eduarda Delacruix? zapytała Eresora.

-Eduard Delacruix? Słyszałam o nim... Ale niewiele mi wiadomo. Właściwie to nic, milady- odpowiedziała i zaczęła się przyglądać Eresorze.
Zaczęła pomału odnajdywać podobieństwa jej krewnych w niej.

Jeshickah moja wierna przyjaciółka... Do Chrztu Świętego w Dolinie Końca Świata Delacruix cię trzymał, a ja- twa ciotka popłakałam się na obraz Najświętszej na twój widok. przypomniała sobie.

Turquoise uśmiechnęła się delikatnie.
-Miło to słyszeć- powiedziała.

Możliwe, że nie przypominasz mnie sobie, ale ważne, że ja pamiętam. powiedziała i wstała z tronu.

(Wiesz o której horror na TVN?)

Turquoise ukłoniła się głęboko.
-Pani, w życiu najprawdopodobniej widziałyśmy się zaledwie kilka razy- powiedziała cicho.

(Tytuł podaj to sprawdzę. Napiszesz coś na Mendrox?)

Mylisz się, i to jak bardzo! powiedziała. Ale na dziś to koniec.

(Już wiem. O 23:10/50)

-Oczywiście- mruknęła.
Spojrzała na okna tuż przy suficie. Na pewno były otwarte. Podskoczyła lekko i zmieniła się w orła. Wyleciała z sali.